Koen Gommeren deelt graag zijn vakantietrip met ons.
Volg hem en zijn zoon tijdens hun motortour naar Frankrijk,
Aquitaine, Baskenland, Franse en spaanse pyreneën, Languedoc, ...
Samenvatting bij thuiskomst:
- 200 x het oude cricuit van Francorchamps in uitgestrekte vorm
- 100 x de Stelvio op en af
- 0,5 x motocross circuit citadelle van Namen
- 4 x Valkenswaard
- 300 km autostrade en traffic jam
- 10 driver meetings
- 30 pitstops
- 1 tech pitstop
- 1u regen Of 3.800 km plezier met MS den Italiaan en GS den Duitser.
Augustus 2019, de GS wordt nog ff quasi volledig gedemonteerd. Je wacht met zoiets natuurlijk tot een paar weken voor je wilt vertrekken ;-) De zoon wilt alles proper hebben, uitlaat spuiten, elektrische contacten behandelen, nieuwe denali verstralers, extra remlichten, toolbox, ... De toolbox even snel monteren, goh tja eigenlijk 2 dagen want de combinatie met de extra remlichten komt niet helemaal uit als je het proper wil doen. Ook nog even een behandeling met XCP om alles goed te beschermen – toch vreemd zo’n naked GS. Voor de rest blijken de maanden voorbereiding, van opzoeken, youtubes bekijken, handleidingen lezen enz hun vruchten af te werken. Nog tijd voor een paar testritjes en klaar voor een nieuw avontuuur. De Multistrada nog geen jaar oud staat gewoon netjes klaar.
Het plan na een schitterende Frans, Italiaanse Alpenrit in 2018 planden we voor 2019 initieel een iets meer oostelijke rit met de Dolomieten, Slovenië en eventueel stukje Kroatië. Algemene weersvoorspellingen leken ons niet meteen ideaal om zondag 18 augustus te vertrekken. We besluiten het over een andere boeg te gooien en we stippelen een route uit, zeg maar tegenwijzer in een rondje Frankrijk. Om mijn vader te citeren “Als het maar niet tegen uw goesting is”, dit zei hij als we hem moesten helpen en we een excuus probeerde boven te halen. Goesting genoeg, zou het zo uniek worden als onze vorige rit? Zondag 18 augustus Antwerpen – Chartres (±460 km) Zondagochtend de aangekondigde lichte regen blijft echt wel boven Antwerpen hangen. We bekijken de buienradar nog maar eens, nog een uur wachten heeft geen zin. Regenpak aan en we starten toch over autostrade richting Lille, Gent voorbij en gedaan met regen. Om wat te vorderen blijven we op de autostrade tot waar de péage begint. Na 2u rijden net voor Arras beginnen de zalige wegen zich uit te rollen voor ons. Regenpak uit, de zon komt piepen, zalig. Het lijkt of ze het oude circuit van Francorchamps in uitgestrekte vorm voor ons hebben vrijgehouden. Dit zullen we via onze intercom nog wel een paar keer zeggen. Meteen in een andere wereld. We passeren verschillende oorlogs-monumenten en begraafplaatsen, ongelooflijk hoe proper ze dit weten te onderhouden. De in/uitgangen van de parkeerplaatsen in de Wetstraat achter politieke hoofdkantoren zouden hier een lesje kunnen leren. In de loop van de namiddag - bij de goed verzorgde pick-nick van de vrouw des huizes - eens kijken voor een overnachting, eigenlijk was het de bedoeling om tot in Tours te rijden, doordat we wat later vertrokken zijn richten we ons op Chartres. Tal van mogelijkheden, booking.com, accor, ... we zien wel en bieden ons nabij het station meteen aan de Ibis nabij het station. Sorry volzet! Oei we hadden toch net nog gekeken via Booking en 3 kamers vrij. Gelukkig net om de hoek een andere prima plaats gevonden. Moto’s mogen mee op de afgesloten parking achteraan, het is wel een kleine bouwwerf, soit. Als kunst en cultuurbarbaren toch maar even richting kathedraal, de receptionist had ons een restaurantje aangeraden Cafe bleu no tourist trap. Wat bleek dat het van mei tot oktober ook telkens vanaf 21:30 Chartres en Lumière is, best mooi en leuk meegenomen. We weten het te appreciëren, en kruipen voldaan onder de lakens. http://www.hotel-poemes-chartres.com/ (ons kamertje komen we niet meteen op de foto’s tegen, was zowat onder den trap ;-)
Maandag 19 augustus Chartres – Blaye (±460 km) Na het ontbijt, het is weeral vlot 10u – echt vroege vogels zijn we niet – stellen we onze via michelin app weer in, moto, no highway, no toll, discovery, offroad toegestaan en richting Arcachon. Het blijft ons verbazen welke wegeltjes tevoorschijn komen, soms is het maar een stukje onverhard bij het verlaten van het dorp, soms eindig je op een boerderij of midden in een wijngaard. Volgens ons zijn sommige wegen gewoon in beslag genomen door boeren. Ach even terugdraaien en we rijden weer vlot richting het zuiden. Een pitstop in een pas gerenoveerde bar tabac, 3 gangen menu, gratis water en een glimlach, europa zou het mogen verplichten. Arcachon gaat ons wat te ver zijn, we willen de Gironde wel eens passeren en zien dat er in Blaye een oversteek is. We besluiten te overnachten in Blaye en de gekende app laat ons enkele voorstellen zien, er springt er eentje uit met wat ons wel een leuk uitzicht lijkt en nog mee één van de goedkoopste. La Citadelle de Blaye, gelukkig hebben ze ons spontaan gebeld om uit te leggen dat we echt gewoon de citadelle moeten binnenrijden. Wat blijkt dit is een volledig ommuurd gehucht – doet ons even wat aan Lillo denken – waar ik normaal nooit met een moto zou durven binnenrijden. Typisch voor een citadelle, zoals gezegd cultuurbarbaren ;-) Enkel voetgangers, gelukkig heeft de zoon een ingang gevonden en een wegwijzer naar de parking van het hotel gedeelte. We zien enkele winkeltjes met snuisterijen en restaurants. We verkiezen het restaurant van het hotel, terras, naast het zwembad met zicht op de de Girondes. Hallokes wat wil je nog meer, juiste menu met een heerlijke wijn uit de streek. Deze keer 11 euro voor de fles die de serveuze aanraadt, wat zei ik van Europa? https://www.hotelcitadelleblaye.com/.
Dinsdag 20 augustus Blaye – Baztan (±315 km) Deze keer toch wat vroeger aan het ontbijt, we proberen de overzet van 9u te halen en zouden er om 8u30 moeten zijn. Gewoon betalen aan boord. Lap 26,2 euro voor 2 personen en 2 moto’s voor deze korte overzet vind ik dan weer een beetje ruim gerekend. Voetgangers 3,1 euro, de eerste compostella wandelaars kruisen ons pad. We willen langs de baai van Arcachon rijden via Cap Ferret, vroeger zalige vakanties gehad, een eerste kennismaking met een catamarran, zonnebril kwijtgespeeld in hoge golven en vooral de lokale specialiteit laten smaken, oesters of zoiets ;-) Via talrijke wijngaarden van de mooie chateau’s rijden we net naast Cap Ferret, druk, toemme die fransen hebben duidelijk een paar dagen minder zon gehad dat ze terug willen inhalen. De baai tot aan de Grand Corniche en Dune du Pila, foute keuze want veel te druk in augustus, dus met een heerlijke geur van naaldbossen en zeelucht gas open tot aan Biscarosse, op een zalig strandterras kunnen we een late lunch best appreciëren. De temperatuur is duidelijk toegenomen. We willen vandaag toch tot in Spanje geraken, excuseer Baskenland en reserveren overnachting in Baztan. In Bayonne duidelijk veel politie. Bleek dat enkele dagen later de G7 in Biarritz bijeenkwam. Hupsa eerste Pyreneën wegen lachen ons toe. Aan de grens geen probleem hoewel zowel Franse en Spaanse politie duidelijk voorbereid waren extra controles te doen. Baskenland duidelijk andere benamingen, even denk ik in strip van Asterix en Obelix te verzijlen. Echter Galicië is nog verder, Santiago de Compostella is voor een volgende keer. Euh wat hadden we ingegeven? Baztan, juist dat bleek dus niet de naam van het hotel. De via michelin leidt ons naar zowat het uiteinde van de dorp, asfalt, gravel, smal, smaller, oeps wandelpad. Dat waren dus de verwondelijke blikken van enkele wandelaars die we nog waren gekruisd. Deze Baztan was zowat het uitzicht punt. Toch leuk zo wat avontuur, nog eens de mail checken en juist adres ingeven. ’t Was gewoon iets verder de hoofdweg volgen. We kunnen de moto’s weeral netjes onder een afdak parkeren. Of we nog kunnen eten, prima tranquilo, restaurant pas vanaf 21u dus eerst een stevige pint in de bar. We hadden een lange dag achter de rug. Je bent geen 50 km over de grens of het is met gebaren taal als je geen spaans of basks spreekt. Nu voor eten en drinken lijkt dit ons toch steeds te lukken. Wat zei ik van Europa, hallo ik durf bijna niet te zeggen hoe goedkoop het hier was. Ja toegegeven eenvoudig lekker. http://hotelbaztan.com/
Woensdag 21 augustus Baztan-Sangüesa (± 290 km) We merken intussen dat de merktekens op de scorpion trail II van de Multistrada, toch iets sneller zijn verdwenen dan ingeschat en ook toch weer wat drukverlies. Met onze minicompressor even terug op druk en een streepje met de spuitbus over de ketting na zo’n 1300km. Ready voor weer extra fun. Voor ons totaal ongekend gebied, maar wat een pracht, via Puerto de Izpegui (NA-2600) en D949 naar SaintEtienne-de-Baïgorry, Dan zuidelijk de Route de Banca over Col d’Esnazu tot Zuburi. Hop terug noordelijk via de NA-2334 en N-135, naar Saint-Jean-Pied-de-Port, kap af en terug naar zuiden, de D428 op wilde paarden, schapen, berggeiten en .... compostella bedevaarders. We rijden oostelijk over de kam. Col Heguichouria, tot Larrau. Terug naar het zuiden, Col d’Erroymendi, naar Ezcàroz. We vinden niet meteen een plaats om te overnachten tenzij zo’n 60km meer naar het zuiden in Sanguësa. Mannekes (ook vrouwelijke liefhebbers natuurlijk) een quasi in 1 stuk lang uitgestrekte licht dalende weg voor ons, mocht er al iets van koolaanslag zich ergens gemanifesteerd hebben op kleppen of uitlaat, tja dan is deze nu wel weg. Sorry rijden is zo veel leuker dan foto’s nemen. Hotel lijkt meer oud wegrestaurant aan industriezone, foto’s op de website leken iets anders. We worden weer vriendelijke onthaald door “Mar”. Na wat gestuntel blijkt ons manusje van alles (receptie, bar, restaurant, ...) in Oostende te hebben gestudeerd om haar Frans en Engels bij te sleutelen. Ze had echter snel door dat ze in Oostende iets anders spraken en zo werden we de hele avond verwend met telkens nieuwe woorden die ze zich kon herinneren van de nederlandse taal. De frisse pint met wat dingen om te sneukelen smaken ons weer op het terras tussen de locals bij een ondergaande zon. Eten doen we binnen, prima menu enkel zo’n lokale specialiteit met melk en rijst is toch mijn smaak niet. http://www.hotelyamaguchi.com/ Deel 2 Zubiri – Sangüesa
Donderdag 22 augustus Sanguësa-Ligüerre (±385 km) Spaans ontbijt. Zo wat wijzen, gebarentaal maar uiteindelijk allemaal best lekker. Vandaag een paar klassiekers op het menu. Eerst terug noordelijk via o.a. NA-1370 naar Aruby, leuke passen, prachtige wegen. Weer veel rijplezier. Dan de 1st klassieker Col d’Aubisque, hup naar Tourmalet – oh ja fotootje nemen – Col d’Aspin. Best mooi hoor, echter meteen duidelijk dat het nog toeristisch seizoen is. Op een paar uur komen we meer volk tegen dan de vorige 3 dagen, die traffic jam rond de baai van Arcachon zijn we al lang vergeten. Dan duiken we terug Spanje in. Opnieuw ligt een uitgestrekt circuit voor ons. Mijn google maps tijdlijn – die handig is om je route terug te reconstrueren – is wat tilt geslagen. We sluiten de dag af in het prachtige Ligüerre resort aan de Rio Cinca. “Enoturismo”, een prachtige oude vestiging. Echt een aanrader. Menu met aangepaste wijnen en neem gerust eerst een halve liter gerstennat van ’t vat en dat voor zo’n 44 euro voor 2 personen. Je zou er het vliegtuig voor nemen om een weekend door te brengen. http://www.liguerredecinca.com/resort/. Vrijdag 23 augustus Ligüerre-Andorra (220 km) Vandaag iets minder kilometers gepland, want veiligheidshalve toch maar een afspraak geregeld bij Ducati in Andorra. Eerst toch maar rustig ontbijten en nog wat ijdeltuit foto’s. Het blijft ongelooflijk welke wegeltjes de ViaMichelin app ons weet voor te schotelen. Het is alsof de wegen weer voor ons alleen zijn, te weten dat ik een paar geleden nog dacht dat dit echte moto touren niets voor mij was. Aan iedereen die nog twijfelt, huur, koop, whatever een praktische moto. Zorg voor degelijke kledij. Volg een aantal goede lessen. Bepaal je eigen tempo, kijken, kijken en met beperkt gezelschap, goeie navigatie en weer app. Zo heb je gegarandeerd rijplezier. En ja opletten, ook bandjes nakijken. Want bij aankomst in Andorra was het meteen duidelijk dat achterband meteen mocht vervangen worden. Tja rijplezier met goede grip laat zijn sporen na. Of was het omdat de ABS op minimum stond? En denk nu niet dat Andorra interessanter is voor deze aankoop. Trouwens nog opletten met de gsm roaming of het wordt een financieel katertje. Ach probleem opgelost en een wandeling naar de stad. Ongelooflijk hoeveel moto handelaars hier zijn.
Zaterdag 24 augustus Andorra-Capendu (±325 km) Voor we echt noordelijk onze neus terug naar huis zetten toch eerst zo veel mogelijk naar het Oosten, ruw gezegd tot voor Perpignan. We blijven zo lang mogelijk in Spanje, de leuke wegen verrassen ons nog steeds. We dachten bij het instellen van de gps oei wat nationals, echter het blijft enorm aangenaam rijden. Een laatste spaanse lunch doen we temidden van Ripoll. We zitten duidelijk in Catalonië. Via de coll d’Ares weer vlot in Frankrijk, letterlijk 2 druppels uit enkele wolken doen ons er even aan herinneren dat het ook wel eens zou kunnen regenen. Nog een beetje noord-oost om dan vanuit Amélieles-Bains zo recht mogelijk noordwaarts de terugreis in te zetten. We passeren de Languedoc, in Paziols weer zo’n typische discovery gravel route door de wijngaarden. Hotel gelukkig verwittigd voor een late aankomst en dan de vraag of we nog eten krijgen. Het etensuur in Frankrijk is wat vroeger dan bij Spanjaarden. Het laatste stuk is weer onvergetelijk, ondergaande zon quasi recht voor ons, mijn zoon rijdt voor mij, vol in tegenlicht omgeven door een lichte gravel stofwolk. Laat de verbeelding maar spreken. Onvergetelijk. Volgend jaar wil ik een dashcam. Alweer vriendelijk onthaald een prima menu met voortreffelijk plaatselijk druivensap. http://www.le-top-capendu.fr/ Zondag 25 augustus Capendu-Langogne (±310km) Echt vroeg zijn we nooit aan ‘t ontbijt. Het terras op de binnenkoer onder de druivelaars, laat ons op deze zondagochtend weeral genieten van de koffie, en volledige ontbijt. De neus huiswaarts wringt wat tegen, of had ik toch meteen die voorband ook moeten vervangen. Dit wordt snel vergeten en goed gemaakt door de prachtige kronkelroutes. Toch opletten niet zonder brandstof te vallen, een markering richting benzinestation stuurt ons bijna 20 km uit de richting. Het zal wel zijn reden hebben gehad. Intussen toch ook weer onszelf ook van de nodige brandstof voorzien. Café du commerce, in Camarès. Typisch franse slag, eenvoudig, smaakvol en hup de glooiende wegen, zachte valleien o.a. de D101 via Mas de Soliel richting Millau, we willen de brug wel even vanuit een andere hoek bekijken. Niet direct eenvoudig de juiste locatie te vinden om zowel de moto’s als de brug in beeld te brengen. Kronkelroutes, weet je wel? ;-) We zoeken onze plaats om te overnachten, de zoon lijkt weer andere resultaten te krijgen bij zijn zoekmachine – of is er toch verschil tussen ios en google - en slaagt er weer in een prachtige locatie te vinden ruim binnen budget. Afstand lijkt ons prima, nog zo’n 130 km, ach we zijn niet in de Alpen dus dit zal ook wel weer vlot gaan.
Reeks gevaarlijke bochten op 3,5 km, reeks gevaarlijke bochten op 0,5 km, ...gevaarlijke daling, ... We laten het onbekende graag op ons afkomen, ongelooflijk, we rijden langs de Tarn, talrijke kayakkers en zelfs op een zondag toch vlot verkeer. Van de Georges over naar een plateau, hier hebben ze weer quasi een circuit aangelegd, D986 (laat jullie volledig gaan via streetview) Wat verder, Mende we laten ons leiden langs Le Lot, om via de bossen aan het Domaine de barres aan te komen. Prachtige locatie met golfterrein, en ook als motards zijn we welkom. Ze hadden ons al laten weten dat het restaurant ’s avonds volgeboekt was. Geen probleem even het dorp in, bij een volgende gelegenheid zeker langs het meer “Barrage de Naussac” een plaatsje zoeken. https://www.domainedebarres.com/ Maandag 26 augustus Langogne-Escolives-Sainte-Camille . (±410 km) Een hotel op een golfterrein, zorgt voor een net iets verzorgder ontbijt. We worden weeral bijna zo goed als thuis verwend. Het blijft schitterend weer, we lezen dat ze ons dinsdag thuis willen verwelkomen met alweer een hittegolf. In grote lijnen willen we richting Troyes. Het asfalt tussen de naaldbossen laat ons weer genieten van heerlijke geuren en kleuren, deze keer zonder de zeelucht. Aanrader via La Souchère, niet D13 maar volg het riviertje La Dorette via Moulin de Pissoux tussen Bonneval en Fontannes – google streetview is hier nog niet geweest – om dan aan te sluiten op de D13. We rijden zo noordelijk mogelijk, Lyon laten we rustig – in onze rijrichting - rechts liggen en Clermont-Ferrand links. We doorkruisen Vichy. Voor Troyes gaat het te laat worden dus hebben we net onder Auxerre iets gevonden, Domaine Borgnat in Escolives-Sainte-Camille dat moet weer vlot haalbaar zijn. Ook de Discovery functie van de ViaMichelin weet ons weer even te verwennen. Of was het eigen interpertratie ? Aan de kruising van de D25, met het Canal du Nivernais, blijkt een onverharde weg niet toegelaten voor gemotoriseerd verkeer, op de GPS wordt de andere kant van het kanaal ook aangegevens als openbare weg. Aangezien daar geen verbodsborden staan nemen we deze, de gravel gaat al snel over in gras, putten, wat modder – zeker niet stoppen - we rijden rustig verder, nog wat verbaasde blikken van aan de overkant van hen die duidelijk de verbodsborden niet hebben opgemerkt. Tot aan een kleine verharde bedding die aansluit met het riviertje L’Alnain. Wat verder – net onder Bazolles - is er terug een bruggetje dat ons weer laat aansluiten op de gewone asfalt. Het Domaine Borgnat blijkt een opnieuw een wijngaard te zijn, om te eten is het een soort table d’hotes met de lokale vloeibare additieven. Juist we zijn in de bourgogne streek. Aan het zwembad maken we kennis met een groepje trial/offroaders die Frankrijk doorkruisen langs zo veel mogelijk offroads natuurlijk. Wel met volgwagen voor de baggage enz. https://www.domaineborgnat.com/. Dinsdag 27 augustus. Escolives-Sainte-Camille-Antwerpen (±480 km) Bij het uitchecken merken we dat er verschillende mogelijkheden zijn om het domein te bezoeken en te degusteren. Zeker een reden om terug te komen. De neus staat nu echt naar huis, we worden letterlijk en figuurlijk warm verwacht. We houden enige marge in beraad en plannen de route over Reims. Een eerste stop in Sézanne, ooit nog eens een logo ontworpen voor een winkel met de naam Cézanne. Die hittegolf lijkt waar te worden. Dan maar een lunchstop voorzien in Reims, er zijn slechtere plaatsen, schitterende terrassen en niet meteen tourist traps. Het laatste stukje route was een beetje saai hoewel, tussen de champagne domeinen, we zijn verwend ;-) Namiddag ’t wordt echt warm, de wegen fantastisch, zo lang mogelijk in Frankrijk blijven. Je blijft in Frankrijk toch best lange stukken hebben waar je moederziel alleen rond rijdt. Een verlaten tankstop, geen shop. Blij dat we na weer een fantasch wegeltje in EppeSauvage - net nog Frankrijk - een winkeltje zien waar we frisdrank vinden. En misschien binnenkort op streetview te zien, want de streetview car passeerde net. Dan duiken we België in - en nog even langs de dochter in Leuven – we houden vol om de snewegen te vermijden. ’t Is warm tijdens de traffic in Charleroi. Dan toch weer leuk via Genappe, Genval, Overijse naar Leuven. Belgische frietjes en het laatste stukje naar huis, in Zemst toch maar de autostrade op. Moe, voldaan en zonder problemen hebben we weer genoten van deze 10 daagse trip. Dank je wel en het volgende plan ligt weer klaar.
Reacties